Ayla Maagdenberg (36) is fotograaf. Ze begon met fotograferen toen ze 12 was en ontdekte haar passie voor het vak op de kunstacademie. Sinds vorig jaar maakt Ayla alle beelden van onze makers en werkplaatsen in Nepal en India.
“Fotografie is mijn vrijbrief om contact te maken met mensen op reis. De camera verbindt me met anderen. Daarnaast kom ik op plekken waar ik anders nooit zou komen. Ik spreek mensen aan op straat, wat ik anders niet zo snel zou doen. Iedereen heeft een verhaal. Iedereen mag gezien worden. Met mijn camera kan ik mensen die iets betekenen voor de wereld in het middelpunt zetten en hun skills laten zien. Maar in 2022 veranderde mijn leven plotseling. Op reis in Ghana ontdekte ik een knobbeltje in mijn borst. Terug in Nederland bleek het borstkanker. Een enorme shock. Ik was 32 en ineens patiënt. Fotograferen was fysiek te zwaar. En mijn hoofd was te mistig om mensen aan te sturen. Ik durfde geen toekomstplannen meer te maken. Mijn moeder was altijd al spiritueel. Net als vrienden van mij. Maar ik toen ik ziek was, begreep ik ze ineens veel beter. Natuurlijk had ik ook woede en angst. Maar ik ontdekte dat positiviteit veel meer brengt. Gelukkig sloegen alle behandelingen aan. Ik ben weer gezond en leef mijn mooiste leven.”
“Omarm het nu, je weet nooit wat de toekomst je brengt.”
“1.5 jaar na dat goede nieuws ben ik een maand lang een trekking gaan doen in Nepal. Helemaal terug naar de natuur. Mijn omgeving vroeg zich af of het niet te snel was. Maar als ik 1 ding heb geleerd van het ziek zijn is het: omarm het nu, je weet nooit wat de toekomst je brengt. We gingen op pad met een gids. We waren 19 dagen lang niet bereikbaar. Boven op de bergen voelde ik me aan de ene kant ontzettend trots: ik heb de kanker verslagen. Maar tegelijkertijd realiseerde ik me bij die enorme bergen en overweldigende natuur ook hoe klein we zijn. Een ieniemienie stofje in een enorm universum.”
Favoriet: tijgeroog
“ Mijn favoriete steen is tijgeroog. Ik vind het een mooie steen en de betekenis past bij me: tijgeroog zet je met twee benen op de grond, in het hier en nu. Je durft stappen te zetten. Want tijgeroog herinnert je eraan hoe sterk je bent. Zelfverzekerd en trots, als een tijger.”
